Душманларымыз бизлерни дюньянынъ чешит улькелерине сюргюн этип ёкъ этмек истедилер. Бирлик ве бераберлигимизни гъайып
этмек ичюн динимизни, тилимизни унуттырмагъа тырыштылар. Гъурбетликте яшагъан баба-деделеримиз буюк къыйынджылыкъларны башындан кечирди, амма Аллахнынъ ярдымынен миллетимиз кене де
бирлик-бераберлигини гъайып этмеди. Ярым асырлыкъ сюргюнликтен
сонъ халкъымыз баба-деделеримиз топрагъына къайтмагъа башлады. Буны истемегенлер бизлерни ичимизден парчалап, бир-биримизге
душман япмагъа арекет этелер. Бойле вакъытта гъает дикъкъатлы ве
уяныкъ олмакъ керекмиз.
Отьмек парчаланып, локъма алына кетирильген сонъра ютула. Бирлик олгъан бир миллетни енъмек мумкюн дегиль. Бунынъ ичюн оны ичинден парчалап, сонъ къолайлыкънен енъелер. Тарих боюнджа бу эр вакъыт бойле олгъан, мусульманлар бунынъ пек чокъ зарарыны корьгенлер. Бугун бутюн мусульман улькелеринде алып барылаяткъан сиясий оюнлар да бу макъсатнен япыла.
Мусульманларны болип, парчаламакъ ичюн Ислямнынъ ильк йылларындан башлап фитне-фесат арекетлери башлады ве юкъумлы бир хасталыкъ киби бу куньге къадар етип кельди. Динимизнинъ бирлик ве бераберлик чагъырувына дикъкъат эткенлер, душманнынъ къургъан фитне тузакъларына тюшмектен къуртулыр, Юдже Раббимизнинъ «Болюнип парчаланманъыз» (Али Имран 103) эмрине дикъкъат этмеген мусульманлар исе кучюни, къуветини гъайып этер ве душманнынъ энъ аджджы эзиетлеринен къаршылашырлар.
Бизни эм бу дюньяда, эм де ахыретте зараргъа огъратажакъ олгъан душман тузагъына сакъын алданмайыкъ. Ислямнынъ бирлик ве бераберлик чагъырувна дикъкъат этейик. Кечмиште яшангъан, бугунь де дюньянынъ чешит улькелеринде текрарлангъан фелякетлерден дерс алайыкъ.
Бир сеадет кунеши оларакъ догъгъан Ислямиет, ренклери ве тиллери бир-биринден фаркълы олгъан инсанларны бир инам этрафында бирлештире, кин ве душманлыкъны ёкъ этип, хакъикъий бир бахтлы яшайышкъа ве мабетликке алып бара. Аслында Ислям келимесининъ бир манасы да «барыш», «мабетлик» демек. Бу себепнен мусульман - бахт-сеадет ве мабетлик ичинде яшагъан инсан демек. Бахт ве сеадет ичинде олмакъ; бирлик ве бераберлигимизни сагъламлаштырмакънен мумкюн.
Юдже Раббимиз Къуран-ы Керимде мусульманларны бирлик ве бераберликке чагъыра, Пейгъамбер Эфендимиз де:
«Бирликте рахмет, айрылыкъта азап бар» хадис- и шерифинен бизлерге, бирлик ве бераберликнинъ бир топлум ичюн не къадар эмиетли олгъаныны бильдире. Динимизнинъ эмирлерине уйгъун оларакъ бирлик ве бераберлик ичинде арекет эткен аталарымыз тарих боюнджа буюк ишлер япкъан, ветанымыз, халкъымызнынъ башына тюшкен теликелерни де бу шекильде енъген. Миллет оларакъ къаршылашгъанымыз зорлукъларны дюн олгъаны киби бугунь де бирлик ве бераберлик шуурынен кечмемиз лязым. Бойле арекет эткенимиз такъдирде Аллахнынъ ярдымы да бизлернен берабер оладжакъ. Пейгъамбер Эфендимиз: «Аллахнынъ ярдымы джемаат узериндедир», буюрып бирлик ве бераберлик ичинде олгъанларгъа Аллахнынъ ярдым этеджегини бильдире. Аллахнынъ кесен-кес эмирлери, Пейгъамберимизнинъ тевсиелери къаршысында мусульманлар насыл ола да бирбирлеринен къавгъа-дава этип, парчаланалар? Насыл ола да бирлик ве бераберлигимизге зарар береджек сёз ве арекетлер япалар?
Отьмек парчаланып, локъма алына кетирильген сонъра ютула. Бирлик олгъан бир миллетни енъмек мумкюн дегиль. Бунынъ ичюн оны ичинден парчалап, сонъ къолайлыкънен енъелер. Тарих боюнджа бу эр вакъыт бойле олгъан, мусульманлар бунынъ пек чокъ зарарыны корьгенлер. Бугун бутюн мусульман улькелеринде алып барылаяткъан сиясий оюнлар да бу макъсатнен япыла.
Мусульманларны болип, парчаламакъ ичюн Ислямнынъ ильк йылларындан башлап фитне-фесат арекетлери башлады ве юкъумлы бир хасталыкъ киби бу куньге къадар етип кельди. Динимизнинъ бирлик ве бераберлик чагъырувына дикъкъат эткенлер, душманнынъ къургъан фитне тузакъларына тюшмектен къуртулыр, Юдже Раббимизнинъ «Болюнип парчаланманъыз» (Али Имран 103) эмрине дикъкъат этмеген мусульманлар исе кучюни, къуветини гъайып этер ве душманнынъ энъ аджджы эзиетлеринен къаршылашырлар.
Бизни эм бу дюньяда, эм де ахыретте зараргъа огъратажакъ олгъан душман тузагъына сакъын алданмайыкъ. Ислямнынъ бирлик ве бераберлик чагъырувна дикъкъат этейик. Кечмиште яшангъан, бугунь де дюньянынъ чешит улькелеринде текрарлангъан фелякетлерден дерс алайыкъ.
Бир сеадет кунеши оларакъ догъгъан Ислямиет, ренклери ве тиллери бир-биринден фаркълы олгъан инсанларны бир инам этрафында бирлештире, кин ве душманлыкъны ёкъ этип, хакъикъий бир бахтлы яшайышкъа ве мабетликке алып бара. Аслында Ислям келимесининъ бир манасы да «барыш», «мабетлик» демек. Бу себепнен мусульман - бахт-сеадет ве мабетлик ичинде яшагъан инсан демек. Бахт ве сеадет ичинде олмакъ; бирлик ве бераберлигимизни сагъламлаштырмакънен мумкюн.
Юдже Раббимиз Къуран-ы Керимде мусульманларны бирлик ве бераберликке чагъыра, Пейгъамбер Эфендимиз де:
«Бирликте рахмет, айрылыкъта азап бар» хадис- и шерифинен бизлерге, бирлик ве бераберликнинъ бир топлум ичюн не къадар эмиетли олгъаныны бильдире. Динимизнинъ эмирлерине уйгъун оларакъ бирлик ве бераберлик ичинде арекет эткен аталарымыз тарих боюнджа буюк ишлер япкъан, ветанымыз, халкъымызнынъ башына тюшкен теликелерни де бу шекильде енъген. Миллет оларакъ къаршылашгъанымыз зорлукъларны дюн олгъаны киби бугунь де бирлик ве бераберлик шуурынен кечмемиз лязым. Бойле арекет эткенимиз такъдирде Аллахнынъ ярдымы да бизлернен берабер оладжакъ. Пейгъамбер Эфендимиз: «Аллахнынъ ярдымы джемаат узериндедир», буюрып бирлик ве бераберлик ичинде олгъанларгъа Аллахнынъ ярдым этеджегини бильдире. Аллахнынъ кесен-кес эмирлери, Пейгъамберимизнинъ тевсиелери къаршысында мусульманлар насыл ола да бирбирлеринен къавгъа-дава этип, парчаланалар? Насыл ола да бирлик ве бераберлигимизге зарар береджек сёз ве арекетлер япалар?
Комментариев нет:
Отправить комментарий