Чалышмакъ – динимизнинъ эмри. Бир кимсе кечинмесини темин этмек ичюн ве кимсеге мухтадж олмайып яшамасы ичюн чалышмакъ меджбуриетинде. Инсанларнынъ чалышкъанлары иш ве къазанч ёллары чешит тюрлюдир. Чалышып къазангъанда дикъкъат этмемиз керек олгъан хусус – къазанчымызны хелял ёлларнен тапып, рызкъымызгъа харам къарыштырмамакътыр.
Пейгъамбер Эфендимиз;
«Инсаннынъ малыны не ёлнен къазанып, не ерге масраф эткенинден къыямет куню эсапкъа чекиледжегини»(Эт-Тергъиб веет-Терхиб) бильдире, къазанчына харам къарыштыргъанлар акъъында шу тембиеде булуна:
«Бир мусульманны алдаткъан я да зарар берген, я да иле япкъанлар бизден дегильдир».
Чалышып къазангъанда догъру арекет эткенлер ичюн шу муждени бере:
«Тиджаретте догърулыкътан айырылмагъан кишилер къыямет кунюнде Пейгъамберлернен берабер оладжакътыр». Догърулыкъ, мусульманлыкъта гъает эмиетли бир ахлякъ къаидесидир. Мусульмангъа ярашкъан шей, иш аятында догърулыкътан айырылмамакъ, инсанларны алдатмакътан узакъ турып, темиз ёлларнен къазанмакътыр.
Бир махсулатчынынъ вазифеси – яхшы ве ийлесиз махсулат чыкъармакъ. Ишчи ве мемурларнынъ вазифеси – озьлерине берильген вазифелерни эксиксиз оларакъ япмакъ. Чалышкъан инсан «мени ич кимсе кормей» деп, вазифесини акъсатса – догърулыкътан айырылып, хакъсыз къазанч къазангъан ола. Бу исе динимизде кесен-кес ясакълана. Бойле арекет этмек инсанлар арасындаки бири-бирине олгъан ишанч дуйгъусыны ёкъ эте. Яхшы ахлякъ саиби олгъан инсан ишини догъру япар, кимсени алдатмаз, ийле къарыштырып айын-оюнлар япмаз. Узерине тюшкен вазифени япып, эм озюне, эм де этрафындакилерге файдалы олур.
Комментариев нет:
Отправить комментарий