Бизлерни ёкътан бар эткен ве яшаткъан Аллахтыр. Юдже Аллах бизим вуджудымызны козь, къулакъ, тиль киби мукеммель азаларнен донатты. Булар аэнк ичинде бизлерге хызмет эте. Айрыджа, бизлерге акъыл берип, бутюн варлыкълардан фаркълы, имтиязлы ве юдже бир макъамгъа юксельтти. Булардан гъайры, нефес алгъанымыз ава, ичкенимиз сув, ашагъанымыз бинъ бир тюрлю мейва ве себзелер, айванлар – эписи Юдже Раббимизнинъ бизлерге берген ниметлеридир.
Айрыджа, бизни ялынъыз ташламады, Пейгъамберлер ве китаплар ёллап, дюньяда ве ахыретте бахтлы олувнынъ ёлуны косьтерди. Бутюн бу эйиликлерге къаршылыкъ Аллах бизден Оны танымамызны ве Онъа ибадет этмемизни истемекте. Шойле бир тюшюнейик: бизге чокъ яхшылыкъ япкъан бир буюгимизге нисбетен сайгъы косьтеремиз, яхшылыкъларына тешеккюр этемиз. Бизге бир вазифе берсе къуванакъувана беджеремиз, ойле дегильми?
Ойле исе, бизни ёкътан бар эткен ве сайысыз нимет берген Юдже Аллахкъа тешеккюр этмек ве Онынъ эмир эткен ибадетлерни севесеве япмакъ керек дегильми? Эльбетте керек.
Ибадетлер инсаннынъ вазифесидир. Аллах инсанны ибадет этмеси ичюн яратты. Аетте шойле буюрыла: «Мен джинлерни ве инсанларны анджакъ Манъа ибадет этсинлер деп яраттым»(Зарият суреси, 56).
Демек ки, инсан ибадет эткени вакъыт яратылув макъсадына уйгъун арекет эте ве озъ вазифесини ерине кетире. Къул къуллугъыны унутмамалы.
Яратылувымызнынъ гъаеси Аллахны танымакъ ве Онъа ибадет этмек олгъанына коре ибадет вазифесини япкъанымыз такъдирде эм Аллахнынъ берген ниметлерге нисбетен тешеккюр борджуны ерине кетирген олурмыз, эм де онынъ севгисини къазанырмыз. Эгер биз Аллахкъа ибадет вазифелерини ерине кетирип, Онынъ севгисини къазансакъ, Аллах бизге дюньядаки ниметлерден даа арткъачыны ахыретте береджек ве бизни дженнетте сонъсуз сеадетке къавуштыраджакъ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий